วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

#11 หึง

[ RITZ PART ]
ครืด ครืดด~
ฮัลโหลครับพี่ป้อง
[ ริทมาหาพี่ที่ผับXX ได้มั๊ย พี่อยากเจออ่ะ ]
แต่ว่า.. “
[ นะ พี่ขอร้องแหละ.. ]
ก็ได้ครับ

ผับXX
        เอ พี่ป้องอยู่ไหนน้า~ ผมวนหาพี่แกตั้งหลายรอบก็ไม่เจอ
ริท!! “ พี่ป้องวิ่งเข้ามาหาผม
พี่ป้องมีเรื่องอะไรจะคุยกับริทหรอครับ?
คือ.. “
พี่จะแต่งงานแล้วนะ พี่อยากได้คำอวยพรจากริทคนแรก ^ ^ “  
เฮ้ย แต่งกับใคร
แต่งกับคนที่พ่อหามาให้ เพิ่งหมั้นไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง.. “
อืม.. ริทก็ขอให้พี่มีความสุข ขอให้รักกันมากๆ ^^ “
ไหนๆ พี่จะแต่งงานแล้วก็ขอระบายอะไรหน่อยได้มั๊ย..  
ระบายมาๆ ริทจะรับฟัง
พี่เจอเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึงที่ผับที่พี่ชอบมาบ่อยๆ เวลาพี่เจอเค้า เค้ามักจะอยู่ท่ามกลางผู้ชายหล่อๆ รวยๆ หน้าตาเค้าสวย หวาน ยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก พี่มองเค้าทุกวันๆ จนตกหลุมรักเค้า จามตื้อตามจีบจนได้เป็นแฟนกับเค้า.. พี่รักเค้ามาก แต่เค้าก็ไปมีแฟนใหม่ เค้าทิ้งพี่อย่างไม่ใยดี พลักไสต่างๆ นาๆ แต่พี่ก็ตื้อๆ ทำดีด้วย จนเค้ายอมคุยกับพี่แต่ไม่ได้กลับมาเป็นแฟนกัน และวันนี้พี่มาขอคำอวยพรจากเค้า คนที่พี่รักมากที่สุด ถึงวันข้างหน้าพี่จะแต่งงาน พี่ก็อยากจะบอกเค้าว่ายังไงๆ คนที่พี่รักก็จะมีแต่เค้าคนเดียว.. พี่รักริทนะ
พี่ป้อง.. “
ขอบคุณความรู้สึกดีๆ ที่พี่มีให้ริทนะ.. พี่ชาย
คร๊าบบ ไอ้น้อง~ “ พี่ป้องยิ้มออกมาจากที่ระบายมันมาหมด เขากระโดดกอดผมอย่างแน่น
อ๊ากกกก พี่ป้องหายใจไม่อ๊อกกกก~
ปล่อยเมียกูเดี๋ยวนี้!! เอ่อ ไม่สิ นางบำเรอ!!! “

ผัวะ
พี่ป้อง!! “ ผมถลาเข้าไปจับพี่ป้องให้ลุกขึ้นมา
เป็นห่วงกันจริง
โน่ ฮึก~ “ ยัยเอมวิ่งร้องไห้เข้ามาซบที่อกพี่โน่! อะไรกัน
เอม คุณมาทำอะไรที่นี่ ไหนบอกคุณแม่ว่าขอตัวไปนอนพักที่บ้านไง?
แล้วคุณล่ะคะป้อง ฮึก ไหนบอกว่าออกมาทำธุระไง ฮือ~ “
เนี่ยหรอว่าที่สามีคุณ! “
จะไม่ใช่แล้วค่ะโน่ เอมจะบอกแม่ว่าคุณซุกแฟนไว้ป้อง.. “
แล้วคุณล่ะ คนข้างๆ น่ะไม่ใช่แฟนคุณหรอ แล้วขอโทษทีริทน่ะ น้องชายผม! “
จะเป็นอะไรก็ช่างแต่นี่ นางบำเรอ ของผมห้ามยุ่ง พี่โน่แกะมือผมที่เกาะแขนพี่ป้องออกอย่างแรง
พี่โน่ปล่อย ริทเจ็บ! “
เงียบไป! “
       

ปล่อย! “
หุบปากแล้วเข้าไป!! “
เห้ย ทะเลาะไรกันเสียงดังวะ
มึงอย่ามายุ่งไอ้เก่ง พี่โน่พลักพี่เก่งออกอย่างแรง ดึงๆ ผมเข้ามาในห้องแล้วล็อคกลอนแน่นหนา..
กรุณาถอยด้วย ผมจะออกข้างนอก
ใครอนุญาตให้ไปห้ะ!! “
แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรมาขวางริทแบบนี้! “
อย่าลืมซิที่รัก หึ คุณเป็นนางบำเรอผมนะ
เห็นค่าริทแค่นั้นจริงๆ หรอ
อย่างริทน่ะมันก็ร่านไปวันๆ พี่คงให้เกียรติมาเป็นเมียพี่ไม่ได้หรอก! พอเอาเป็นก็รีบจะไปเอากะไอ้พี่นั่นเลยนะ อย่าลืมสิ คนที่สอนริทให้เอาเป็นน่ะพี่! “
ริทก็ไม่ให้เกียรติพี่มาเป็นผัวริทเหมือนกันแหละ เราก็ไม่ได้ต่างอะไรกันหร่อก พวกเดียวกันร่านไปวันๆ!! ฮึก.. “
แต่ต่อไปนี้ริทจะร่านแบบที่แล้วมาไม่ได้ เพราะริทเป็นนางบำเรอของพี่แล้ว.. เป็นของพี่คนเดียว!! “ เค้ารวบมือผมสองข้างด้วยมือข้างเดียวของเค้า มืออีกข้างไล้ใบหน้าผมขึ้นลงไปมา
รู้มั๊ยว่าริทน่ะน่าเอาแค่ไหน ตัวขาวๆ ปากชมพู ลีลาเวลาเอา.. เสียงครางหวานๆ พี่ไม่ยอมเสียไปให้ใครง่ายๆ หร่อก! “
หยุดพูดไปเลยนะ.. “ พี่โน่กระชากเสื้อผ้าผมออก เคล้งทุกส่วนบนร่างกายผมอย่างไม่ปราณี
 เจ็บ พี่โน่! “ ผมร้องลั่น พยายามบิดมือบิดแขนให้ออกจากการเกาะกุม มือหนาจับขาผมแยกออกจากกันอย่างแรง
อื้ม อ๊ะ อื้อ~ “ เสียงห้ามผมดังอยู่ในลำคอ เมื่อถูกพี่โน่จูบลงมาอย่างร้อนแรง ลิ้นหนาดุนดันเข้ามาในปากผมอย่างไม่โอนอ่อน น้ำตาไหลลงมา.. ไม่อยากเป็นแต่ก็ต้องเป็นใช่มั๊ยนางบำเรอ.. มือผมถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แต่มันก็ไม่เหลือแรงที่จะทำอะไรอีกแล้ว
อ๊ะ อ๊า ยังแน่นเหมือนเดิมเลยนะ.. “
อื้อ เจ็บอ๊า~ “
นางบำเรอของพี่ครางดังๆ สิจ๊ะ
อึก.. “ ผมทำสิ่งที่ตรงกันข้ามทำให้เค้ากระแทกแกนกายแรงขึ้น
ครางสิ! “
อ้ะ อ้าๆๆ


นอนดีๆ หน่อยสิ คิดจะยั่วกันหรอ ผมที่นอนหลับอยู่สะดุ้งขึ้นมาเพราะเสียงพี่โน่ เค้าเอนกายมาทับตัวผมอีกครั้ง
พอ เถอะ.. “
อยากนอนแหกแข้งแหกขายั่วกันทำไมล่ะ นิ้วหนาๆ ควานเข้าช่องทางด้านหลังที่ยังแฉะเยิ้มไปด้วยน้ำรักของตนเองเมื่อกี้
พี่โน่ ริทขอ เหนื่อย เจ็บไปหมดแล้ว ผมพูดออกไปด้วยเสียงแหบแห้ง
ไม่ นางบำเรอไม่มีสิทธิ์ร้องขอ! “
อ๊า โอ๊ยย เจ็บ ฮือๆ
อืม อ้าๆ


----------------------------- ---------------
Nc เบาๆ ค่ะ ไม่เน้นบรรยายมาก
ที่แท้คู่หมั้นพี่ป้องก็ยัยชะเอมนี่เอง..
อยากให้ฟิคเรื่องนี้พี่ริทท้องได้มั๊ย??

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น